รีวิวหนังสือ The Last Breakfast (นิทานภาพ)

 

The Last Breakfast (นิทานภาพ)

ผู้เขียนเรื่องและภาพ องอาจ ชัยชาญชีพ

สำนักพิมพ์ เป็ดเต่าควาย

ราคาปก 420 บาท 

 
"ยามตะวันโปรยแสง
ความเศร้าซุกซ่อนในเงาเข้ม
ตราบจนม่านดำคลี่คลุม
ทุกโศกจึงร่าเริงตามท้องถนน"
 
The Last Breakfast คือนิทานภาพ ที่ใช้ภาพวาดง่ายๆตัวละครน่ารักดูไร้เดียงสา ส่วนเนื้อหาของเรื่องดาร์คมาก ไม่เหมาะสำหรับเด็กอย่างรุนแรง ออกแนวปรัชญาต้องใช้การตีความเข้าใจไม่ง่าย แต่ก็สามารถเข้าใจได้ไม่ยาก
 
"ไฮอัง" ตัวละครหลักของเรื่อง ขณะที่เธอกำลังลงมือกินอาหารเช้า ซึ่งประกอบไปด้วยข้าวสวยหอมมะลิ บลูชีส แตงกวาดอง และซุปเต้าหู้ เธอได้เรียบเรียงถ้อยคำขึ้นในความคิด และเรียกมันว่าบทกวี หลังจากนั้นเธอก็โดนวาร์ปหายตัวไปยังอีกสถานที่หนึ่งที่เธอแน่ใจว่ามันคือความฝัน ในนั้นเธอไม่สามารถเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดได้ นอกจากบทกวี ไฮอัง ต้องผจญภัยในจักรวาลที่เธอไม่เคยฝันถึง และเดินทางไปยังดวงดาวที่เธอใฝ่ฝัน 
 
แอดมินคิดว่าชีวิตนี้คงจะไม่มีโอกาสได้อ่าน The Last Breakfast แล้ว เพราะก่อนหน้านี้หนังสือเรื่องนี้ตามหาแอดมินไม่เจอ แคล้วคลาดกันมาหลายปี เคยดูตอนที่พี่โตโต้(องอาจ ชัยชาญชีพ)ไลฟ์สดขายหนังสือก็มีพูดถึงหนังสือเล่มนี้ด้วย เอามาขายอีกต่างหาก แต่หนังสือก็ไม่เลือกแอดมินให้เป็นเจ้าของ แถมคนเขียนยังบอกด้วยตัวเองอีกว่าจะไม่พิมพ์หนังสือเรื่องนี้อีกแล้ว ตอนนั้นแอดมินรู้สึกเศร้าเล็กน้อย แต่หลังจากที่อ่านได้อ่านหนังสือจนจบก็พบว่าตัวเองเศร้าหนักมาก มันเป็นมวลความเศร้าที่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ ความโดดเดี่ยวท่ามกลางผู้คนมากมาย ทำให้เกิดความเหงาซึมลึกโดยที่ไม่รู้ตัว
 
อยากจะบอกว่าแอดมินชอบหนังสือเรื่องนี้มาก เลิฟเลย เพราะการเล่าเรื่องที่ดูแปลกแบบประหลาดๆเหมือนจะน่ารักในตอนแรก ถ้าดูแค่รูปภาพประกอบก็น่ารักทั้งหมดแหละ แต่ถ้าดูรวมๆต้องบอกว่าเรื่องนี้มันเป็นผลงานระดับ มาสเตอร์พีซ 
 
ในหนังสือเรื่อง The last breakfast มีอยู่ตอนหนึ่งที่ ‘ไฮอัง’ ใช้ปีกแห่งปีศาจที่ได้รับมา พาตัวเองบินออกสู่จักรวาล จากจักรวาลหนึ่งไปสู่อีกจักรวาลหนึ่ง จนถึงสุดขอบจักรวาล และก่อนจะหลุดจากจักรวาลทั้งมวล เต่ายักษ์ตัวหนึ่งได้ลอยเข้ามาขวางทาง มันถามเขาว่าต้องการจะไปให้ถึงยังที่ใดกัน ไฮอังตอบว่าอยากไปให้พ้นจากตรงนี้ เต่ายักษ์จึงตอบว่าที่ตรงนั้นเมื่อไปถึงก็จะเป็นที่ตรงนี้ เจ้าไม่มีทางไปจากที่ตรงนี้โดยการไปถึงที่ตรงนั้นได้หรอก ไม่มีวัน แต่หนังสือ The last breakfast ที่แอดมินถืออยู่ตรงนี้ ไม่มีข้อความนี้เหมือนในหนังสือ The last breakfast ที่ตรงนั้น และคงไม่มีทางที่หนังสือตรงนั้น จะมีข้อความหายไปเหมือนในหนังสือที่ตรงนี้ ไม่มีวัน T^T
 
"ฉันจะร้องเพลงเป็นครั้งสุดท้าย
ทว่าจะเนิ่นนาน
ตราบลมหายใจของเธอ"
 
สรุป เป็นหนังสือที่อยู่เหนือการคาดเดา และไม่สามารถให้คำอธิบายได้ 
 

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม