"เจ้าชายกบ" เวอร์ชั่นดราม่าสุดๆ

เจ้าชายหนุ่มรูปงามผู้ซึ่งได้รับการลงโทษจากแม่มด ต้องคำสาปให้กลายร่างเป็นกบที่แสนอัปลักษณ์ตัวหนึ่ง แม่มดได้บอกไว้ว่า ขอเพียงมีหญิงสาวมาหลงรักเจ้าชายกบด้วยความจริงใจเวทมนตร์จึงจะเสื่อมไป

โชคดีที่ในที่สุดแล้วองค์หญิงแสนสวยก็มาหลงรักเจ้าชายกบ อีกทั้งความดีงามของเขาก็พิชิตใจเจ้าหญิงอย่างราบคาบ เจ้าหญิงกล่าวไว้ว่า ฉันเชื่อคุณ และฉันก็ยินดีที่จะรักคุณ แต่ว่าอยากให้คุณรับปากฉันไว้อย่างหนึ่ง ไม่ว่าอนาคตฉันจะเปลี่ยนไปเป็นแบบไหน ไม่ว่าจะงดงามหรือขี้เหร่ ยากจนหรือมั่งมี แข็งแรงหรืออ่อนแอ คุณก็จะรักฉันตลอดไป ไม่ทิ้งกัน

แน่นอนว่าเจ้าชายกบตอบตกลง ครั้นแล้วเจ้าหญิงก็จุมพิตเขา เจ้าหญิงนั้นคล้ายว่าจะทราบล่วงหน้าว่าสุดท้ายจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ตอนที่จุมพิตนั้น น้ำตาใสๆก็ร่วงรินลงมาหยดใส่ที่ข้างริมฝีปากของเจ้าชายกบ คำสาปได้ถูกขจัดไปแล้ว พริบตาเดียวเจ้าชายกบก็กลายร่างเป็นเจ้าชายรูปงาม เขาดีใจเป็นล้นพ้น แต่ก็ได้เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เจ้าหญิงได้หายตัวไป ตำแหน่งที่เจ้าหญิงเคยยืนอยู่กลับถูกแทนที่ด้วยคางคกอัปลักษณ์ตัวหนึ่ง มันกระโดดขึ้นมาอยู่ที่หลังเท้าของเจ้าชาย เงยหน้าขึ้นมามองเขา ในนัยต์ตามีหยาดน้ำตาอยู่ เจ้าชายกบนั้นแทบไม่อยากจะเชื่อ เขาแทบจะบ้าคลั่งไปเลยทีเดียว

ในเวลานั้นเองแม่มดก็ปรากฎตัวขึ้น เธอยิ้มอย่างสาแก่ใจ เดิมที หล่อนไม่ใช่เจ้าหญิงอะไรหรอก แต่เดิมก็เป็นแค่คางคกตัวหนึ่งเท่านั้นละ มนุษย์นั้นต่างก็ถือว่าหลังจากเจ้าหญิงจุมพิตเจ้าชายกบแล้ว นับแต่นั้นคนทั้งสองก็จะใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ตอนจบแบบนั้นน่ะ มันเรียบง่ายเกินไป

ดังนั้นแม่มดเลยจัดการเอาคางคกมาเปลี่ยนร่างเป็นเจ้าหญิง จากการที่หล่อนจูบเจ้าชายเพื่อทำลายคำสาป ในขณะเดียวกัน หล่อนก็เปลี่ยนร่างกลับไปเป็นคางคก นี่ก็คือสิ่งตอบแทนที่หล่อนรักเจ้าชายไงล่ะ ถ้าหากหล่อนไม่ยอมจุมพิตเจ้าล่ะก็ หล่อนก็จะกลายเป็นเจ้าหญิงตลอดไป เสพสุขไปชั่วกาลนาน แต่น่าเสียดายที่นังนั่นมันโง่ หล่อนรู้อยู่แล้วว่าจุดจบของตัวเองจะเป็นเช่นไร แต่หล่อนก็ยังเลือกที่จะรักเจ้า เจ้า ต้องทำตามคำมั่นสัญญาที่ตัวเองให้ไว้ด้วยล่ะ อยู่กับคางคกไปตลอดชีวิตเถอะ อย่าลืมซะล่ะ นี่เจ้าตกปากรับคำกับนางเองนะ โฮะ โฮะ โฮะ ๆๆๆ

ใจเจ้าชายนั้นแทบจะแหลกสลาย เขารับกับความเป็นจริงข้อนี้ไม่ได้ แม่มดผู้โหดเหี้ยมอำมหิต ดึงเขาขึ้นมาจากนรกสู่สวรรค์ แล้วกระชากเขาจากสวรรค์สู่นรกอเวจี ทำให้เขาได้รับความสุขและทรมานอย่างสุดขั้ว นี่ถึงจะเป็นสิ่งที่แม่มดมุ่งหวังไว้อย่างแท้จริง เจ้าชายนั้นมองเจ้าคางคกที่อยู่บนหลังเท้าเขา มองแล้วก็มองอีก คิดเอาว่า ข้าจะไปรักหล่อนได้อย่างไรเล่า? เขาตะโกนออกมาอย่างโกรธแค้นและสิ้นหวัง ทั้งพุ่งตัวออกไป

โศกนาฎกรรมได้เกิดขึ้นแล้ว ระหว่างที่ขาเขาก้าวพลาดนั้น ได้ไปเหยียบคางคกจนถึงแก่ความตายเข้า คางคกนั้นร้องออกมาแอะหนึ่ง ทำให้เขาตะลึงและฉุกคิดขึ้นมาได้ หนำซ้ำยังเกิดเรื่องที่ไม่น่าเชื่อตามมาติดๆ คางคกนั้นได้กลายร่างกลับไปเป็นองค์หญิงแสนสวย เพียงแต่ว่า หล่อนตายแล้ว ตายอยู่แทบเท้าที่ไร้ความปรานีของเขา

นางแม่มดยิ่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่งสาสมใจ เจ้าคงคิดว่าเกมมันจบแล้วสินะ ไม่! เกมมันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นตะหากล่ะ เจ้ากบผู้อวดดีเอ๋ย ให้ข้าบอกเรื่องจริงกับเจ้าก็แล้วกัน ยัยนั่นไม่ใช่คางคกหรอก หล่อนเป็นเจ้าหญิงตัวจริง การที่หล่อนปลี่ยนร่างเป็นคางคกเป็นหนึ่งในคำสาปข้าเองล่ะ เพียงแค่เจ้ายอมจูบหล่อน หล่อนก็จะกลับร่างเป็นเจ้าหญิง แต่ว่าเจ้าไม่ยอมทำ เจ้ารับไม่ได้กับความอัปลักษณ์ของหล่อน เจ้ายอมที่จะฆ่าหล่อนเสียดีกว่าที่จะยอมรักหล่อน ฮ่าๆ นี่คือสิ่งที่เจ้าเรียกว่าความรักงั้นรึ ??

เจ้าชายร่ำร้องอยางเจ็บปวด ฆ่าข้าเถอะ ฆ่าข้าซะดีกว่า!! แม่มดพูดอย่างเหยียดหยามว่า
ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอก เจ้าคนขี้ขลาดตาขาวแล้วยังเห็นแก่ตัวอย่างเจ้า ข้าจะให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป ให้เจ้าเสียใจและเจ็บปวดไปชั่วชีวิต!!

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. คนเรามักจะรับกับความอัปลักษณ์ของตนเองได้ แต่กลับทนรับความอัปลักษณ์ของคนอื่นไม่ได้
2.เราไม่ควรเชื่อกับความเป็นจริงที่ปรากฎต่อหน้าเราง่ายๆ เพราะมันอาจจะเป็นภาพลวงตาก็ได้
3. เคราะห์ร้ายนั้นก็เหมือนกับหล่อนแม่มดผู้เหี้ยมโหด ยิ่งคุณกลัวเธอ เธอก็จะยิ่งไล่ต้อนคุณจนจนมุม (กัดไม่ปล่อย) พอคุณขาดสติสัมปชัญญะ คุณก็อาจจะทำความผิดอันใหญ่หลวงเข้าให้

‪#‎แรบบิท‬