รีวิวหนังสือ ปีเตอร์แพน Peter Pan

เขียนโดย เจ.เอ็ม.แบร์รี่
แปลโดย สาธิตา ทรงวิทยา
สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน
ราคาปก 165 บาท จำนวน 217 หน้า

"ตำนานของเด็กผู้ชายผู้บินได้ และไม่มีวันโต"

ปีเตอร์แพน เชื่อว่าหลายคนคงรู้จักชื่อนี้กันเป็นอย่างดี ก็เรื่องนี้ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ตั้งหลายครั้งแล้วนินา แต่แอดมินไม่เคยดูแบบหนังหรอกนะ ไม่ว่าจะเป็นของผู้กำกับคนไหน หรือว่าจะเป็นดาราดังๆมาแสดง หรือแบบของการ์ตูนดิสนีย์แอดมินก็ไม่เคยดู...

แล้วทำไมถึงซื้อหนังสือเล่มนี้มา คงเป็นเพราะว่า วันนั้นไปที่ร้านนายอินทร์แล้วมีโปรโมชั่น ซื้อ 3 เล่มลดราคาอะไรนิแหละ จำไม่ได้แล้ว เลยหยิบๆมาแบบงงๆ กว่าจะได้อ่านและรู้จักกับปีเตอร์แพนก็ใช้เวลาดองเกือบปี ทั้งๆที่ตอนซื้อมาเป็นหนังสือออกใหม่เลยนะ

เรื่องย่อๆ การผจญภัยของเวนดี้สาวน้อยที่ถูกปีเตอร์แพนลักพาตัวไปยังเนฟเวอร์แลนด์ด้วยความเต็มใจ หนีตามกันว่างั้นเถอะ ในเนฟเวอร์แลนด์ก็มีทั้งแฟรี่ นางเงือก โจรสลัด ชาวเผ่าผิวแดง จระเข้กินคน นกติ๊งต๊อง แล้วก็พวกเด็กหลง ทั้งหมดก็ผจญภัยกันไปตามประสาเด็กน้อย

เดี๋ยวก่อนๆ เรื่องมันไม่ได้โลกสวยใสไร้เดียงสาขนาดนั้น เพราะปีเตอร์แพน เวนดี้ กับพวกเด็กหลง ทำให้เรารู้ถึงนิสัยของเด็ก จริงๆแล้วพวกเด็กๆชอบเรื่องโหดๆ และการนองเลือด แถมยังฆ่าอะไรต่อมิอะไรได้หน้าตาเฉย อย่าเช่น ฆ่าโจรสลัดเป็นต้น แล้วก็ลืมมันไปเดี๋ยวนั้นเลย ผู้เขียนบรรยาว่า เป็นเพราะพวกเด็กๆร่าเริงไร้เดียงสาและไร้หัวใจ... อ๋อเป็นเพราาะแบบนี้นิเอง แถมปีเตอร์แพนก็ยังเป็นเด็กที่โหดเหี้ยมได้อย่างไร้เดียงสามาก เขาตัดแขนของกัปตันฮุกออกยังไม่พอแค่นั้นเขายังโยนแขนของฮุกให้จระเข้กินอีก!!

เพราะโดนปีเตอร์ แพน ตัดแขนแล้วโยนให้จระเข้กินนี่แหละ ทำให้ ฮุก แค้น ปีเตอร์ มาก แถมฮุกยังรู้สึกว่าเด็กชายคนนี้เป็นคนที่หยิ่ง และอวดดีสุดๆ เลยต้องทำทุกวิธีทางเพื่อกำจัดเขาให้ได้

มีอยู่ตอนหนึ่งที่แสดงถึงความร้ายกาจแบบซื่อๆของ "กัปตันฮุก" ผู้ชั่วร้าย คือกัปตันฮุก และพวกโจรสลัดลูกน้อง สะกดรอยไปถึงที่พักของพวกเด็กหลงแล้ว แต่ก็ยังวางแผนฆ่าแบบโหดเหี้ยมแทนที่จะสู้กันแบบดวลดาบอะไรยังงี้ ฮุก เลือกใช้วิธี สั้งให้ลูกน้องทำเค้กที่ใส่ไขมันกับน้ำตาลลงไปเยอะๆ แล้วบอกว่าเพราะพวกเด็กหลงไม่มีแม่ พวกเขาเลยไม่รู้อันตรายของการกินไขมันและน้ำตาลว่ามันร้ายจนทำให้ตายได้!!! พอพวกเด็กหลงกินเค้กเข้าไปก็จะตายอย่างทรมาน.... พอมาถึงตรงนี้แอดมินก็เริ่มคิดนะ ว่าเราใส่ยาพิษให้ตัวเองกินทุกวันเลย!!!

สรุปว่าเรื่อง ปีเตอร์ แพน เป็นหนังสือที่ ตลก สนุก อ่านเพลิน ซื่อ ร้ายเดียงสา แฟนตาซีมาก แอดมินอ่านไปหัวเราะไปจนคนอื่นสงสัยว่าวรรณกรรมเยาวชนมันตลกได้ขนาดนั้นเลยเหรอ สงสัยแอดมินจะติดนิสัยแบบเด็กๆในเรื่อง ที่เวลาเจอเรื่องโหดเหตุการณ์นองเลือดแล้วจะหัวเราะชอบใจ 555+