รีวิวหนังสือ มิโซะเลือด In The Miso Soup

อ่านจบแล้วเลยมาเล่าให้ฟัง นิยายที่จิตวิปลาสที่สุดที่เคยอ่าน ทำให้นิยายที่แอดมินเคยอ่านมาทั้งหมดกลายเป็นนิยายใสไร้เดียงสาไปเลยทันที

มิโซะเลือด In The Miso Soup
ผู้เขียน ริว มุราคามิ
แปลโดย วิลาส วศินสังวร
สำนักพิมพ์ เอิร์นเนส พับบลิชชิ่ง
ราคาปก 170 บาท จำนวน 188 หน้า

เรื่องย่อ เคนจิ หนุ่มญี่ปุ่นวัยยี่สิบปีที่ทำอาชีพเป็น "ไกด์นำเที่ยวยามค่ำคืน" ให้กับนักท่องเที่ยวชาติต่างชาติ ที่ต้องการสัมผัสมนตร์เสน่ห์แห่งเซ็กส์ในเมืองใหญ่อย่างโตเกียวที่เปรียบเสมือนห้างสรรพสินค้าแห่งเซ็กส์ ในคืนวันที่ 28 ธันวาคม เคนจิได้พบกับ แฟรงค์ ชายชาวอเมริกันที่เป็นลูกค้ารายล่าสุดของเขา ทั้งคู่ได้ร่วมผจญภัยด้วยกันในย่านที่มีชื่อว่า คาบูกิโจ และมันได้กลายเป็นค่ำคืนก่อนวันปีใหม่ที่มิอาจลืมเลือน

ญี่ปุ่นเป็นเหมือนถ้วยซุปชามใหญ่ ได้ถูกปรุงแต่งเติมส่วนผสมจากผู้คนมากหน้าหลายตาผสมผสานรสชาติลงไปจนกลายเป็นซุปมิโซะอาหารประจำชาติญี่ปุ่น ซุปมิโซะชามนี้ได้ถูกเพิ่มวัตถุดิบต้องห้ามลงไปเพื่อเพิ่มความกลมกล่อมจนกลายเป็นมิโซะเลือด......

เขาบอกว่าถ้าอยากอ่านนิยายญี่ปุ่นแนวเหงาๆแบบเหนือจริงก็ต้องอ่านหนังสือของ ฮารุกิ มุราคามิ แต่วันนี้แอดมินอยากจะบอกว่าถ้าอยากอ่านนิยายญี่ปุ่นแนวสยองขวัญแบบจิตสุดๆก็ต้อง ริว มุราคากิ เลยล่ะ

เพิ่งรู้ตัวว่าที่ผ่านมาแอดมินอ่านแต่หนังสือเลือดสาดแบบใสๆจนมาเจอเรื่องนี้ มิโซะเลือด หรือ In The Miso Soup เขียนขึ้นในปี 1997 ถึงจะถูกเขียนมานานหลายปีแต่บรรยากาศรวมๆทั้งแนวคิดสุดติ่งในเรื่องก็ยังดูทันยุคทันสมัยอยู่ดี ถ้าตัดฉากโหดเลือดสาดแบบวิตถารและความจิตวิปริตออกไป หนังสือเล่มนี้ก็คือคู่มือที่เอาไว้ศึกษาวัฒนธรรมเซ็กส์ของญี่ปุ่นได้เลย

หนังสือออกแนวจิตวิทยามาก อ่านไปก็ต้องวิเคราะห์ไปทำให้แอดมินอ่านเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างว่าคนเขียนต้องการสื่อถึงอะไร มีแนวคิดมากมายหลายอย่างบางเรื่องก็โยงไปเกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่น เรื่องคนต่างชาติบ้างคนอเมริกันบ้างซึ่งทั้งหมดจะอยู่ในบทสนทนาแลกเปลี่ยนทัศนคติระหว่างเคนจิกับบุคคลอื่นๆ การเล่าเรื่องทั้งหมดจะเล่าผ่านมุมมองของเคนจิตัวเอกของเรื่องที่ประสบพบเจอ ก็มีแฟรงค์ลูกค้าชาวอเมริกันนี่แหละที่ทำตัวได้น่าสงสัยมาก จนตอนแรกเคนจิซึ่งเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายสุดๆคิดว่าแฟรงค์คือฆาตกรโรคจิตที่ฆ่า อาคิโกะ ทากาฮาชิ เด็กมัธยมปลายที่เป็นข่าวว่าพบศพถูกชำแหละตัดแขนตัดขาสภาพศพโหดสยองมากเป็นการฆ่าที่วิปริตสุดๆจนเคนจิคิดว่าฆาตกรไม่น่าจะใช่คนญี่ปุ่น

ช่วงแรกของหนังสือจะเล่าแบบหน่วงๆเนิบๆ เหมือนปูเรื่องให้คนอ่านได้ซึมซับบรรยากาศสถานที่ท่องเที่ยวยามราตรีในญี่ปุ่นว่ามีสถานที่แบบไหนบ้าง ก็มีทั้งบาร์เปลือย คลับหาคู่ ร้านเหล้าที่มีสาวในชุดชั้นในนั่งดริงค์ ก็อธิบายละเอียดดีนะว่าเข้าไปแล้วจะได้บริการอะไรบ้างอยากได้บริการพิเศษต้องเพิ่มเงินเท่าไร แถมมีการสอนศัพท์ภาษาญี่ปุ่นแนว 18+ อืม...ก็คำทำนองนั้นแหละ แอดมินก็บ้าอ่านออกเสียงดังๆอีกนะ หึหึ ทำไปโดยไม่รู้ตัว..ดีนะแถวนี้ไม่มีใครฟังภาษาญี่ปุ่นออกไม่งั้นคงคิดว่าเราเป็นคนลามกแน่ๆเลย แต่ก็ลืมไปว่าแอดมินอ่านคำแปลภาษาไทยออกมาด้วยนี่สิ 555+

อ่านไปครึ่งเล่มแล้ว ก็ยังไม่เห็นเลยว่าโหดตรงไหนมีแต่คุยเรื่องเซ็กส์กันทั้งนั้นแบบจะไปเที่ยวไหนต่อดี มีที่ไหนเด็ดกว่าที่นี้อีกมั้ย อะไรทำนองนั้น แต่พอเจอฉากโหดก็มาแบบจัดเต็ม อยู่ๆก็มาแบบดื้อๆทำให้ตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียว ทั้งยังเล่าเรื่องจนเห็นเป็นภาพได้น่าสะพรึงสุดๆ เหมือนดูหนังสยองขวัญที่ผู้กำกับซูมเข้าไปซูมเข้าไปใกล้จนเห็นเส้นขนของเหยื่อที่สั่นระริกเส้นเลือดใหญ่ที่พอถูกตัดขาดออกจากกันก็ค่อยๆพุงกระฉูดจนพุงเต็มหน้าคนดูแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ขนาดไม่เห็นภาพมีแต่ตัวหนังสือนะยังบรรยายจนแอดมินจินตนาการตามแล้วเห็นภาพแล้วก็กลายเป็นภาพติดตาทั้งๆที่ไม่เห็นภาพจริงๆ ฮือๆ T^T กลัวแล้วจ้าเพราะมันไม่ใช่แค่โหดแต่เรียกได้ว่าวิปริตวิปลาสสุดๆเลย

วันก่อนแอดมินอ่านเรื่องฝนสีขาวไป แล้วบ่นว่าฉากฆ่าอธิบายสั้นไป พอมาเจอมิโซะ เขียนอธิบายซะกลัวเลยเพราะเขียนบรรยายฉากฆ่าเป็นหน้าๆแถมเขียนหลายหน้ากระดาษด้วย จะเล่าสปอยแบบย่อๆละกัน ฆาตกรโรคจิตอยู่ดีๆก็สติหลุดฆ่าโหดยกร้าน มีสาวอยู่คนหนึ่งเห็นคนอื่นตายต่อหน้าแต่เพราะโดน...(อยากรู้หาอ่านเอง)ทำให้ขยับหนีไม่ได้ ได้แต่ส่งเสียงกรีดร้องดันลั่น ฆาตกรก็เลยส่งไมค์สำหรับร้องคาราโอเกะให้เธอจะได้กรีดร้องให้ดังๆกว่าเดิม จากนั้นฆาตกรก็ใช้มีดปาดกล่องเสียงของเธออย่างชำนาญจนได้ยินเสียง ชู่ววร์ เหมือนไอน้ำเล็ดลอดออกมาแทนเสียงกรีดร้อง แต่หล่อนยังไม่ตายนะแค่สภาพล่อแล่แหกปากส่งเสียงไม่ได้ จากนั้นฆาตกรก็...อันนี้เป็นฉากที่เล่าได้ส่วนที่เหลือเล่าไม่ได้เพราะติดเรท 18+

ขี้เกียจเล่าต่อแล้วล่ะ เพราะแอดมินคิดว่าหนังสือเล่มนี้คนทั่วไปไม่น่าจะชอบและไม่น่าจะอิน สำหรับคนที่อยากอ่านเพราะต้องการอ่านฉากฆ่าโหดๆในหนังสือก็มีให้นิดเดียว แต่ถ้าเรื่องที่อ่านแล้วทำให้รู้ถึงจิตไม่ปกติของฆาตกรมีเล่าไว้เยอะมาก แล้วจะมีใครรู้สึกเหมือนแอดมินบ้างมั้ยนะว่าความจิตไม่ปกติของฆาตกรในเรื่องนี้มันน่ากลัวกว่าความโหดของฆาตกรเรื่องอื่นอีก แถมอ่านแล้วยังเข้าใจยากไม่รู้จะสื่อถึงอะไร จะว่าสนุกหรือเปล่าหรือสนุกตรงไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ช่วงต้นๆแอดมินอ่านแล้วก็เบื่อ พออ่านถึงช่วงตอนฆ่ากันก็ตื่นเต้นมากจนหายใจไม่ทั่วท้องเลย ส่วนตอนหลังๆอ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆเหงาๆ ความรู้สึกมันปนๆกันไป โดยรวมๆก็รู้สึกประหลาดๆ แต่ทั้งหมดทั้งมวลสำหรับหนังสือเล่มนี้คือแอดมินชอบนะ อ่านจบแล้วก็ยังเปิดอ่านตรงนู้นตรงนี้อีกรอบให้มันซึบซับเข้าไปเผื่อจะเข้าใจอะไรมากขึ้น

สรุป เป็นหนังสือที่ขัดต่อศีลธรรมอันดีงามมาก ถึงจะไม่ใช่เรื่องที่โหดที่สุด แต่ก็จิตสุดๆ ไม่รู้จะแนะนำให้ไปหาอ่านกันดีมั้ย มันเหมือนอาหารธรรมดาที่ใส่วัตถุดิบต้องห้ามเพราะมันคือมิโซะเลือด!!!

ป.ล.ถึงจะเป็นหนังสือเก่าแล้ว แต่ก็ยังหาซื้อได้อยู่นะ บางเว็บยังมีขายอยู่จ้า
#รีวิว #มิโซะเลือด