รีวิวหนังสือ คำให้การจาก กระเป๋าสตางค์ (นิยาย)

อ่านจบแล้วเลยมาเล่าให้ฟัง

"คำให้การจาก กระเป๋าสตางค์" (นิยาย)
ผู้แต่ง มิยาเบะ มิยูกิ
ผู้แปล หนึ่งฤทัย ปราดเปรียว
สำนักพิมพ์ ฮัมมิงบุ๊คส์
ราคาปก 295 บาท จำนวน 282 หน้า

เรื่องย่อ โมริโมะโตะ ริวอิจิ เสียชีวิตจากเหตุชนแล้วหนี เมื่อตำรวจสืบสวนสอบปากคำภรรยาของผู้เสียชีวิต ทำให้สงสัยว่าคนร้ายคือ โนริโกะ ภรรยาของผู้ตายเอง เหตุจูงใจฆ่าคงเป็นเพราะว่าโนริโกะมีชู้ และหวังเงินประกันชีวิต 80 ล้านเยน แต่โนริโกะ มีพยานที่ยืนยันว่าอยู่ที่อื่นตอนเกิดเหตุ ยิ่งสืบสวนคดีเท่าไรกลับยิ่งไม่พบหลักฐานว่าโนริโกะ และชู้รักของเธอ ที่ชื่อว่า ซึคาดะ เป็นฆาตกร คดีกลับยุ่งเหยิงขึ้นไปอีกเมื่อ ภรรยาของ ซึคาดะ ได้เสียชีวิตหลังจากแต่งงานเพียง 2 เดือนเพราะถูกคนร้ายทุบตีจนตาย และเธอก็ทำประกันชีวิตเป็นเงินก้อนโตด้วยเช่นกันส่วนผู้รับผลประโยชน์ก็เป็นซึคาดะตามคาดนั่นแหละ แต่ทำไมพวกเขาทั้ง 2 คน โนริโกะ และซึคาดะ ต้องทำตัวให้น่าสงสัยขนาดนี้ด้วยล่ะ ถ้าไม่ได้เป็นฆาตกรจริงๆละก็นะ  

"คดีนั้นเกิดขึ้นในเดือนธันวาคม สถานที่เกิดเหตุเป็นทุ่งร้างแห้งแล้งในฤดูหนาว แสงจันทร์สีซีดเหมือนเปลือกตาศพสาดส่องร่างผู้ตาย หลังจากนั้นเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาเยือน สีเขียวกลับงอกงามขึ้นบนทุ่งร้างแห่งนั้น พอฤดูร้อน พระอาทิตย์ก็สาดส่อง ในฤดูใบไม้ร่วง ต้นหญ้าพากันออกดอกเป็นพวง แล้วฤดูหนาวก็มาเยือนอีกคำรบ คืนนี้แสงจันทร์มืดหม่นคงสาดส่องลงมา...แต่คดีกลับสับสนยุ่งเหยิงขึ้นทุกที ไม่มีวี่แวววว่าจะปิดฉากเลยแม้แต่น้อย"  (คำบรรยายจากกระเป๋าสตางค์ของผู้ใต้บังคับบัญชา หน้า 224)

ตอนแอดมินเห็นปกครั้งแรกนึกว่าเป็นนิยายแนวผีของสำนึกพิมพ์โซฟา (ก็มันคล้ายจริงๆอ่ะ) แอบสงสัยว่าในเรื่องจะมีผีออกมาด้วยหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีผีมาหลอกนะมีก็แต่กระเป๋าสตางค์เล่าเรื่องได้

เรื่อง "คำให้การจาก กระเป๋าสตางค์" เป็นนิยายแนวสืบสวนสอบสวน ที่วิธีการเล่าเรื่อง ออกจะเป็นแนวแฟนตาซี ผสมกับเทคนิคการเล่าเรื่องเรียงไปทีละตัวละครคล้ายของ มินะโตะ คะนะเอะ(ถ้าเคยอ่านจะร้องอ๋อเลย) เพียงแต่ให้กระเป๋าสตางค์เป็นผู้เล่าเรื่องแทน ตรงนี้แหละที่แฟนตาซี เหมือนนิทานของฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน ที่มีสิ่งของพูดได้ ส่วนกระเป๋าสตางค์ในเรื่องนี้พูดได้ คิดได้ รู้สึกได้ และลุ้นไปกับเจ้าของ แถมยังฉลาดและความจำดีอีกต่างหาก แต่ก็ไม่มีใครได้ยินที่พวกมันพูดหรอกนะ ถ้ามีคนได้ยินที่กระเป๋าสตางค์พูดก็คงจะกลายเป็นนิยายผี ก็คงมีแต่เพียงผู้อ่านเท่านั้นที่รู้ กระเป๋าสตางค์สิบใบบอกเล่าเรื่องราวของผู้คนที่เจ้าของกระเป๋าสตางค์เข้าไปพัวพันด้วย ทำให้เห็นมุมมองที่แตกต่างกันไป ต้องอ่านเรื่องที่กระเป๋าสตางค์เป็นผู้เล่าให้จนจบครบทุกตอน ก็จะรู้ถึงเจตนาอันดำมืดของคนร้ายว่าทำยังไง เพื่ออะไร และทำแล้วได้อะไร

ถึงเรื่องนี้จะเขียนไว้ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1992 แต่ก็ยังอ่านแล้วรู้สึกสนุกอยู่นะ เหมือนได้อ่านนิยายย้อนยุค ช่วงสุดฮิตยุค 90 ที่ยังเล่นเกมแฟมมิคอม โทรศัพท์มือถือก็ยังไม่มีใช้กันทั่วไป จะใช้เพจเจอร์ตามตัวแทน คิดถึงใครก็ต้องโทรเข้าไปที่บ้าน ถ้าไม่อยู่ก็ต้องฝากข้อความเสียงไว้ พกบัตรโทรศัพท์แทนเหรียญ แถมยังฆ่าคนตายอำพรางคดีได้แบบง่ายๆ(หรือเปล่า?) แค่มีพยานยืนยันที่อยู่ก็รอดตัวแล้ว เพราะการหาหลักฐานเข้าถึงข้อมูลยังไม่ง่ายเหมือนในสมัยนี้

สรุป เป็นนิยายสืบสวนทีอ่านเพลินมาก เล่าเรื่องสนุก ชวนติดตาม ขนาดรู้ว่าใครเป็นคนร้ายตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วยังรู้สึกว่าน่าสนใจอยู่ดี

#รีวิวหนังสือ #คำให้การจากกระเป๋าสตางค์ #ฮัมมิงบุ๊คส์